ورزش و هنر در قاب زندگی نوجوان محله التیمور

مریم یزدانی نوجوان ورزشکار پر‌انرژی و خوش‌صحبتی است که مدال‌های رنگارنگی در رشته کاراته، شاخه وادوریو به دست آورده و علاوه‌براین خوش‌ذوقی‌اش باعث شده است که بخشی از وقتش را به تمرین تئاتر اختصاص دهد. او متولد سال ۱۳۸۶ و ساکن محله التیمور است و به‌صورت حرفه‌ای ورزش رزمی را دنبال می‌کند.

کسب مقام اولی استانی در رشته کاراته، شهریور سال ۱۳۹۷ را برایش بسیار خاطره‌انگیز کرده است؛ تکرار این مقام در تیر ۹۸ و بهمن ۹۹ او را به ادامه کار دلگرم می‌کند. کسب مقام سومی استانی در سال گذشته، آخرین دستاورد او در این عرصه است.

همراهی یک دوست در اولین مسابقه

مریم که قبل از فعالیت در رشته رزمی، ژیمناستیک، اسکیت و شنا را را دنبال می‌کرده است، پس‌از ثبت‌نام در باشگاه رزمی، آن هم در ده‌سالگی، روز‌به‌روز بیشتر به این رشته علاقه پیدا می‌کند.

می‌گوید: پدر و مادرم در ابتدای کار مخالف بودند و من سعی داشتم رضایتشان را به دست آورم. شش‌ماه بعد از ورودم به این حرفه، اولین مقام را به دست آوردم و آن‌ها یکی از بهترین حامیان من شدند؛ دایی‌ام نیز که در رشته جودو و کشتی فعالیت می‌کند، یکی از مشوقان اصلی من است.

انتخاب دوست و رفیقی که با او وجوه مشترکی داشته باشد، برای مریم خیلی مهم است. تعریف می‌کند: دوستانم اغلب رزمی‌کار هستند. اولین مسابقه‌ای که شرکت کردم، بعد از بازی در‌برابر سه حریف به یکی از آن‌ها باختم. فکر می‌کردم از دور مسابقات حذف شده‌ام، اما دوستم، محدثه، دلداری‌ام داد و گفت نگران نباشم.

در پایان مسابقات، وقتی نتایج را اعلام کردند و نام من جزو برگزیدگان بود، در آغوشم گرفت، اشک‌هایم را پاک کرد و گفت مطمئن بوده است که مقام می‌آورم. این همراهی دوستم خیلی خوشحالم کرد.

پرهیز غذایی را شکستیم!

مریم کمربند مشکی دارد و هر بار که رنگ آن تغییر می‌کند، کلی ذوق می‌کند. می‌گوید: حدود سه سال پیش وقتی کمربند سبز گرفته بودم و دوستانم کمربند نارنجی گرفته بودند، با هم در پارک ارم در محله‌مان برای خودمان جشن گرفتیم.

مربی‌مان توصیه کرده بود که شیرینی نخوریم، اما ما که از گرفتن کمربند‌ها حسابی ذوق‌زده بودیم، کلی شیرینی خوردیم! مریم مثل بسیاری دیگر از ورزشکاران بر این باور است که ورزش، شور و نشاط و انگیزه برای درس‌خواندن را زیاد می‌کند.

می‌گوید: یکی از دلایلی که همیشه پرانرژی هستم، این است که هیچ‌روزی را بدون ورزش تمام نمی‌کنم و به دوستانم هم توصیه می‌کنم برای اینکه بتوانند در زمینه‌های دیگر هم پیشرفت داشته باشند، ورزش کنند. من به تئاتر هم علاقه‌مندم و بخشی از وقتم را برای تمرین این هنر می‌گذارم و خسته هم نمی‌شوم.

یکی از خواسته‌های او این است که در محله‌شان ورزشگاهی مناسب با مربیانی متخصص در رشته کاراته راه‌اندازی شود. می‌گوید: برای تمرین مجبو‌رم تا میدان تختی بروم که هم مسافت دور است هم رفت‌و‌آمد، هزینه‌بر؛ امیدوارم یک روز محله ما بتواند این امکانات را برای ورزشکاران به‌ویژه خانم‌ها آماده کند.

مریم در حال حاضر زیر‌نظر سیده‌فاطمه هاشمی تمرین می‌کند. به رسم ادب از او و فاطمه شایگان، مربی قبلش‌اش که نقش زیادی در موفقیت‌هایش داشته است، تشکر می‌کند.